چرا از فناوری بلاک چین استفاده می کنیم؟

چرا از فناوری بلاک چین استفاده می کنیم؟ در حالی که مزایای زیادی برای دفتر کل توزیع شده وجود دارد، اما ممکن است برای همه شرکت ها یا افراد قابل اجرا نباشد. دومین سوالی که معمولا وقتی مردم درباره بلاک چین می شنوند، می پرسند این است که چرا از بلاک چین استفاده می شود؟ (اولین سوال این است که بلاک چین چیست؟) چرا از دفتر کل توزیع شده استفاده می شود؟ چرا از یک پایگاه داده منظم و یا سیستم قانونی به عنوان یک سیستم ثبت در این دنیای دیجیتال استفاده نکنیم؟
پس از همه اینها، در بسیاری از موارد بروز رسانی زیر ساخت های موجود در فناوری بلاک چین ممکن است برای صاحبان کسب و کار، هزینه بر و پر زحمت باشد و انجام این کار برای آنها واقعا بی ارزش باشد.

در این مقاله، موارد مختلفی را مورد بررسی قرار خواهیم داد که از جمله آنها عبارتند از: بلاک چین چیست، برنامه های کاربردی بلاک چین چه هستند، چه کاری می توانند انجام دهند و از همه مهمتر اینکه چرا از بلاک چین استفاده می کنیم؟

بلاک چین چیست؟ یک دفتر کل توزیع شده

مردم، اغلب در مورد بلاک چین نظرات یکسانی دارند مثل اینکه فقط یک بلاک چین وجود دارد. در حقیقت، آنها باید درباره فناوری بلاک چین (که به عنوان فناوری دفتر کل توزیع شده یا DLT شناخته می شود) و یا مجموعه بلاک چین ها صحبت کنند، چراکه تعداد مختلفی بلاک چین وجود دارد که از جمله آنها عبارتند از: بلاک چین عمومی (غیر مجاز) و بلاک چین خصوصی (مجاز).

چند نمونه از بلاک چین های عمومی و فناوری بلاک چین توزیع شده عبارتند از بلاک چین بیت کوین، بلاک ین اتریوم، بلاک چین نئو و غیره. بلاک چین های مجاز برای استفاده شرکتی یا سازمانی مناسب می باشند، که بلاک چین هایپرلجرIBM نمونه ای از سن دسته از بلاک چین هاست.

یک بلاک چین (یا دفتر کل توزیع شده) اساسا یک دفترعظیم و در حال رشد است که همه تراکنش های بلاک چین بر روی آن ثبت می شود.

هر بلاک در زنجیره به ترتیب زمان استخراج به بلاک قبلی متصل شده و با گره های شبکه منطبق است. این بدین معناست که تغییر داده ها بر روی یک بلاک بر روی همه بلاک های قبل از آن نیز منعکس می شود و آن را غیر قابل نفوذ می سازد. اگرچه انجام چنین کاری به صورت کامل غیر ممکن می باشد.

این عمل در مورد بیت کوین، اتریوم و سایر انواع ارزهای دیجیتال که با استفاده از الگوریتم اجماع اثبات کار بر روی بلاک چین اجرا می شوند نیز صدق می کند.

بلاک چین چگونه کار می کند؟

داده های ارسال شده به هر بلاک در دفتر کل توزیع شده، بر اساس درخت مرکل (Merkle Trees) رمزگذاری می شوند، که این یک روش فنی برای این است که گفته شود، هیچ یک از تراکنش های جعلی قابل ثبت نیستند. اگر هر تراکنشی که قوانین پروتکل را دنبال نمی کند توسط گره های شبکه شناسایی شود، بلافاصله اخراج می شود. این ماهیت ذاتی ایمن فناوری بلاک چین توزیع شده، بدین معنی است که از آسیب زدن به کل پایگاه داده اشتراکی بلاک چین جلوگیری می کند و می تواند از تلاش برای هک در یک بلاک ممانعت به عمل آورد.

شناخته شده ترین بلاک چین، شبکه بی کوین است که همه تراکنش ها (که پروتکل را دنبال می کند) بر روی آن ثبت می شده و در یک بلاک قرار می گیرد. هنگامی که یک تراکنش به شبکه صادر شده و توسط ماینرها تائید می شود، این اقدام نه می تواند معکوس شود و نه می تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد.این عمل در مورد اتریوم که مسئول فناوری قراردادهای هوشمند است نیز صادق است.

این دفتر عمومی متن باز، تاریخچه تمامی تراکنش ها و داده های معاملاتی انجام شده را نمایش می دهد. بیشتر بلاک چین ها توسط ماینرها حفظ می شوند. به عنوان مثال، در بلاک چین بیت کوین، وظیفه‌ی ماینرها تائید تراکنش برای شبکه بیت کوین و الحاق آنها به بلاک‌چین بیت کوین است. تراکنش های اتریوم در شبکه اتریوم نیز به همین شیوه عمل می کنند.

این بلاک چین های عمومی، جهانی و غیر متمرکز بوده و برای همه قابل مشاهده هستند. با وجود اینکه بسیاری معتقدند که بلاک چین ها یک سیستم ثبت هستند، اما در حقیقت آنها یک وسیله موثر برای ذخیره داده ها نبوده و صرفا وسیله ای برای تائید داده ها می باشند. به عبارت ساده، بلاک چین ها تضمین می کنند که همه در یک صفحه قرار دارند و هیچ فردی نمی تواند دفتر کل را برای فردی دیگر تغییر دهد و اگر فردی چنین کاری انجام دهند، شبکه این اقدام را رد می کند.

این بدین معناست که وقتی فردی بیت کوین یا اتریوم را به فرد دیگری می فرستد، فقط اطلاعات تراکنش ها حالت عمومی دارد و به این معنا نیست که نام و اطلاعات خصوصی شما در سراسر وب پراکنده شده، اما لازم به ذکر است که آدرس و مبلغ پرداختی قابل مشاهده است.

این یک کیفیت کلیدی از فناوری بلاک چین است که آن را برای تائید ثبت تراکنش ها و صنعت ارزهای دیجیتال که به شفافیت نیاز دارند، بسیار کارآمد می سازد. با این حال، یک دفتر کل عمومی غیرمتمرکز که در آن مبلغ پرداختی برای همه قابل مشاهده است، در مواردی که حریم خصوصی ضروری یا مطلوب باشد، لزوما عملی و مفید نیست.

بلاک چین چه کاری می تواند انجام دهد

تبلیغات زیادی درباره آنچه که بلاک چین می تواند انجام دهد و آنچه که ارائه می دهد، وجود دارد. مطمئنا، بلاک چین یک فناوری در حال تغییر است که در طول سال ها می تواند کارهای بزرگی انجام دهد. با این وجود بلاک چین نمی تواند حلال همه مشکلات دنیا باشد.

توانایی انتقال همتا به همتا در دفتر کل توزیع شده بدون یک واسطه معتبر، فناوری بلاک چین را یک فناوری انقلابی می سازد.

با این حال، ادعاهای بیش از حد اغراق آمیزی در مورد بلاک چین و آنچه که می تواند انجام دهد، وجود دارد.

باید گفت که بلاک چین نمی تواند سرطان را درمان کند، اما ممکن است شیوه هایی وجود داشته باشد که صنعت پزشکی بتواند این فناوری را در زمینه تحقیقات خود به کار گیرد. در حال حاضر ممکن است خرید و فروش املاک و مستغلات با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک چین کار پیچیده ای باشد، اما این احتمال وجود دارد که روزی این امر از طریق تنظیم مقررات امکان پذیر شود.

همچنین، بلاک چین می تواند به مردم یک هویت دیجیتالی ارائه کند که قابل حمل بوده و می تواند ثابت کند که آنها چه کسی هستند، در نتیجه دیگر نیازی به داشتن پاسپورت و یا شماره امنیت اجتماعی که می تواند جعلی یا دستکاری شده باشد، نیست.

بسیاری از صاحبان شرکت ها و مشاغل در حال بررسی بکارگیری بلاک چین برای فرآیندهای تجاری خود هستند. برای مثال والمارت (Walmart)، به دنبال تولید محصولات خود در سراسر جهان از طریق زنجیره تامین بوده و نتایج موفقیت آمیزی در این زمینه کسب کرده است و همچنین، این غول خرده فروشی جهان چندین حق امتیاز در بلاک چین به ثبت رسانده که نشان دهنده علاقه این شرکت به این فناوری در حال پیشرفت است.

از آنجا که بلاک چین می تواند تضمین کند که داده ها غیر قابل تغییر هستند، هویت دیجیتال غیر قابل انکار می شود. این امر باعث حذف واسطه ها و کاهش فساد در نقاط مختلف زنجیره تامین می شود.

همچنین فرصتی برای شرکت ها و اعضا در زنجیره تامین وجود دارد که بتوانند با استفاده از یک ارز دیجیتال استاندارد پرداخت های خود را انجام دهند، در نتیجه نیازی به پرداخت کارمزد تبدیل نبوده، همچنین کارمزد تراکنش ها کاهش یافته و زمان کمتری برای انجام این کار صرف می شود.

با این حال، فراتر از زنجیره تامین، هر صنعتی که نیاز به تائید ثبت تراکنش ها و شفافیت داشته باشد، می تواند از بلاک چین بهره مند شود. بازار سرمایه و سرمایه گذاری خطر پذیر نیز با توجه به ماهیت غیرمتمرکز فناوری بلاک چین، برای همیشه متناسب با این فناوری تغییر یافته اند.

یکی از مهم ترین ویژگی های فناوری بلاک چین عمومی غیر متمرکز بودن آن است، به این معنی که توسط هیچ نهاد واحد، مقام مرکزی یا سرور مرکزی تحت کنترل نیست. اگرچه ممکن است که بلاک چین های مجاز، این گونه نباشند.

بر خلاف پایگاه داده های معمولی یا آدرس های IP که توسط یک مقام مرکزی کنترل می شوند، بلاک چین نمی تواند متوقف شود، زیرا در میان شبکه ای از گره ها اجرا می شود. این بدان معنی است که هیچ شکستی نداشته و حتی بلاک چین را در برابر هکرها از پایگاه های متمرکز honeypot نیز مقاوم تر می سازد.

بنابر این، وقتی ما به سوال «چرا از بلاک چین استفاده می کنیم؟» رجوع کنیم، این یک نکته بسیار مهم است که باید به خاطر داشته باشیم. كشورهایی را در نظر بگیرید كه از مشکل سانسور برخوردارند و دولت برخی از صفحات و کانال ها را قطع کرده است، مانند کشور چین که سایت گوگل و ویکی پدیا را بسته است. می توان گفت که با فناوری و برنامه های کاربردی بلاک چین، این امر بر روی این پروتکل غیر ممکن می شود.

بلاک چین در مقابل پایگاه های داده معمولی

در اینجا برخی از مزایایی که را بلاک چین نسبت به پایگاه های داده معمولی یا سایر فناوری های موجود دارد، مورد بررسی قرار می دهیم:

غیر قابل تغییر – به دلیل وجود سیستم اثبات کار، بلاک چین ها می توانند تراکنش ها را تقریبا به صورت غیر قابل تغییرعرضه کنند. هنگامی که داده های غیر متمرکز بر روی بلاک چین تائید می شود، عملا بازگرداندن و یا دستکاری آنها غیرممکن می شود. این ویژگی، به فناوری بلاکچین این امکان را می دهد تا در صنایعی که سوابق باید مورد تائید و دقیق باشند، مورد استفاده قرار بگیرد، مانند پرونده های پزشکی، اسناد زمین، گواهی تولد و یا شماره های امنیت اجتماعی یا کدملی.

امنیت – فناوری بلاک چین در مقایسه با پایگاه داده های متمرکز بسیار ایمن می باشد. این بدان معنی است که احتمال هک شدن در این فناوری بسیار ناچیز است. اگر یک بلاک هک شود، از سیستم رد می شود و قبل از اینکه آسیبی به زنجیره برساند، از بین می رود.هرچه شبکه از تعداد گره بالاتری برخوردار بوده و قدرت هش آن بیشتر باشد، ایمن تر خواهد بود. امروزه، ساخت بلاک چین بیت کوین به عنوان امن ترین بلاک چین عمومی در نظر گرفته شده است.

افزونگی – با استفاده از فناوری بلاک چین توزیع شده، شما مجموعه داده های مشابهی را در چندین مکان در سراسر جهان توزیع می کنید، بدین معنا که اطلاعات بسیار ایمن بوده و از دست دادن آنها غیرممکن می باشد. هنگامی که شما این نوع مزیت را برای مشاغل بزرگ و کوچک که از نشت داده ها و هک ها رنج می برند، استفاده کنید، در می یابید که بلاک چین مزیت بزرگی رابا خود به همراه خواهد آورد.

کاهش هزینه ها – با استفاده از فناوری بلاک چین توزیع شده که بیش از یک شبکه از گره ها را اجرا می کند، شما دیگر نیازی به حضور کارمندان اضافی برای حفظ سیستم DevOps ندارید. یک کسب و کار کوچک می تواند با استفاده از فناوری بلاک چین و قراردادهای هوشمند، حضور واسطه ها را برای وظایف مدیریتی و خدمات مالی کاهش می دهد.

پاسخگویی – افزون بر تمام ویژگی های فوق، هم مشاغل و هم افراد می توانند مطمئن باشند که داده ها صحیح بوده و نیازی به ضمانت بانکی و هیچ گونه تائید اضافی وجود ندارد، چراکه هویت دیجیتال هر یک از متقاضیان مشخص است. این امر باعث می شود که شرکت ها در صورت ورود هرگونه داده اشتباده به سیستم پاسخگو باشند.

آیا بلاک چین هک شدنی است؟

ذات بلاک چین و کلمات “تغییر ناپذیر” و “ایمن” اغلب سوالاتی را در ذهن ایجاد می کند که چرا حملات هک و کلاهبرداری از عرضه اولیه سکه زیاد است. بنابراین، آیا بلاک چین می تواند هک شود؟ خب، هک کردن صرافی ها ارتباطی با فناوری بلاک چین ندارد و به نقاط ضعف نرم افزاری ثانویه مانند صرافی ها، آسیب پذیری در کد قراردادهای هوشمند و ارائه دهندگان کیف پول مربوط می شود.

زمانی که شما ذات غیر متمرکز بلاک چین و این واقعیت که هکر نمی تواند به سادگی به سیستم نفوذ کند و باعث ایجاد یک فاجعه مانند Equifax شود را در نظر بگیرید، می توان گفت که بلاک چین بسیار ایمن است.

اما، باید گفت که امکان هک شدن در بلاک چین وجود دارد. در آنچه که حمله ۵۱ درصد نامیده می شود، یک هکر نیاز دارد تا کنترل قدرت هش ماینینگ شبکه را در اختیار بگیرد. هک کردن در بلاک چین های کوچکتر و مجاز آسان تر صورت می گیرد، اما در یک شبکه مانند بیت کوین، این امر تقریبا غیر ممکن است. امروزه، بلاک چین بیت کوین مقاومت بیشتری نسبت به این نوع حملات دارد.

در یک شبکه پیچیده تر مانند شبکه اتریوم، سطح حمله به طور بالقوه بزرگتر است. در واقع، اتریوم در سال ۲۰۱۶ مورد حمله دائو (DOA) قرار گرفت که این هک ناشی از یک حمله ۵۱ درصد نبود و تنها به قرار دادهای هوشمند حمله شده بود.

این هک اتریوم را به دو بخش تقسیم کرد: بین آنهایی که عقیده داشتند “کد قانونی است” و کسانی که می خواستند آینده اتریوم را با عرضه یک هارد فورک که هدفش ترمیم آسیب هایی صورت گرفته بود، تضمین کنند. و گفتنی است که این هک منجر به ایجاد اتریوم کلاسیک به عنوان یک ارز دیجیتال مجزا شد.

بلاک چین های مجاز در مقایسه با بلاک چین های عمومی

بلاک چین های عمومی به هرکسی اجازه مشارکت می دهد و برای همه قابل مشاهده است. بلاک چین اتریوم، دارای یک جامعه قوی از توسعه دهندگانی است که برنامه غیر متمرکز خودشان را ایجاد می کنند، که این برنامه ها “DApp” نامیده می شود.

این برنامه های غیر متمرکز، شبکه اتریوم را تقویت می کند و این بدین معناست که افراد بیشتری را به واسطه خلاقیت و امنیتی که دارد به خود جذب می کند. شاید یکی از قابل توجه ترین آنها تا به امروز CryptoKitties باشد. این برنامه غیرمتمرکز باعث به هم ریختگی بلاک چین اتریوم شد، زیرا با توجه به محبوبیت ایجاد شده و استفاده کاربران از این برنامه، شبکه اتریوم با کاهش سرعت مواجه شد.

بلاک چین بیت کوین نیز نسبت به سایر بلاک چین ها افراد بیشتری را در زمینه های حسابرسی، خواندن، نوشتن کد و ماینینگ در اختیار دارد.

اما این مسئله در مورد بلاک چین های مجاز که بلاک چین های خصوصی نیز نامیده می شوند، کاملا برعکس است و تنها افرادی که کار حسابرسی و تراکنش ها را بر روی بلاک چین انجام می دهند، اجازه طبقه بندی تراکنش ها و دسترسی به آنها را دارند.

در این نوع بلاک چین ها، یک مقام مرکزی وجود دارد و گفتنی است که شبکه بلاکچین خصوصی نیاز به یک دعوتنامه دارد و باید توسط مدیر شبکه یا با مجموعه‌ ای از قوانین که توسط او وضع می‌شود، مورد تائید قرار بگیرد. همچنین، لازم به ذکر است که در این نوع بلاک چین ها امکان حذف و لغو عملیات ها وجود دارد و این دقیقا برخلاف ادعای “غیر قابل تغییر بودن” بلاک چین است.

تغییر ناپذیری در مورد بلاک چین مجاز نیست، چرا بلاک چین های خصوصی بیشتر از بلاک چین های عمومی در برابر هک آسیب پذیر هستند.

از جمله مزایای بلاک چین های مجاز این است که می توانند اطلاعات طبقه بندی شده خاص را نگهداری کنند و بسیار سریعتر از بلاک چین های عمومی می باشند. افرادی که از این نوع بلاک چین ها استفاده می کنند، نیازی به اجرای هزاران گره و اجماع آنها ندارند، زیرا گره های معتبر معمولا توسط مقام مرکزی انتخاب می شوند.

بلاک چین در مقایسه با ارزهای دیجیتال

معمولا بلاک چین با ارزهای دیجیتال اشتباه گرفته می شود، در حقیقت آنها دو روی متفاوت یک سکه (مجازی) هستند. بسیاری از مردم میان بیت کوین، اتریوم یا بیت کوین کش به عنوان ارز دیجیتال و بلاک چین به عنوان فناوری که زیر ساخت آنها را تشکیل می دهد، تفاوت قائل می شوند. اگرچه این جداسازی تا حدودی خودسرانه است.

ارزهای دیجیتال، دارایی های دیجیتال هستند که به منظور امنیت بیشتر، حذف واسطه ها و ناشناس بودن طراحی شده اند. ارزهای دیجیتال از فناوری غیرمتمرکز استفاده می کنند و به کاربران امکان پرداخت امن و ذخیره پول را بدون نیاز به ثبت نام یا استفاده از بانک ها و سازمان های واسطه می دهند. در حال حاضر بیش از ۲۰۰۰ ارز دیجیتال در دسترس وجود دارد که به صورت یکسان به وجود نیاده اند. مهم ترین ارزهای دیجیتال عبارتند از: بیت کوین، اتریوم، ریپل، بیت کوین کش، لایت کوین، استلار و… .

ارزهای دیجیتال برای افزایش عرضه اولیه سکه از یک روش همتا به همتا استفاده می کنند که باعث افزایش سرمایه استارت آپ ها می شوند و گفتنی است که سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه سکه روز به روز طرفداران بیشتری پیدا می‌کند.

اخیرا، قیمت اتریوم به شدت کاهش یافته است و این مسئله باعث شده که جایگاه این ارز به عنوان دومین ارز دیجیتال برتر از نظر ارزش بازار به جایگاه سوم نزول پیدا کند و ریپل در جایگاه دوم قرار بگیرد. قیمت اتریوم، بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اصلی اخیرا با کاهش روبرو بوده است و این مسئله ثابت می کند که ارزهای دیجیتال تا چه حد نسبت به گمانه زنی ها و فشارهای بازار خارجی حساس هستند.

ارزهای دیجیتال هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده اند، با این حال، مواردی وجود دارد که مردم املاک و مستغلات خود را در ازای دریافت بیت کوین می فروشند، مانند Aston Plaza در دبی. در سال ۲۰۱۷، اروپایی‌ها از بیت کوین برای خرید آپارتمان‌های لوکس در Aston Crypto Plaza دبی، پروژه ای که توسط برونکس میشل مون (Baroness Michelle Mone) رهبری می‌شد، استفاده کردند.

از طرف دیگر، بلاک چین زیرساخت های دارایی های دیجیتال را به گونه ای فراهم آورده که به طور مرتب وضعیت شبکه را بروزرسانی می کند، یعنی تعادل می بخشد. این مسئله نیاز به حضور واسطه و ضرورت نیاز به بانک یا ضمانتنامه های بانکی را از بین می برد.

در واقع، ارزهای دیجیتال تنها یک زیر مجموعه از فقط یک زیر مجموعه از طیف گسترده کاربردهای فناوری بلاک چین است. در حالیکه بسیاری از مردم سعی می کنند تا ارزهای دیجیتال را از بلاک چین جدا کنند، عده ای آن را به عنوان وسیله برای جنایتکاران در نظر می گیرند که به عنوان یک فناوری خوب نمود پیدا کرده است.

در واقع آنچه که باعث می شود تا این مفاهیم به ذهن ما خطور کند، مفهوم قراردادهای هوشمند و محسابات غیر متمرکز آن است که این سوال را در ذهن ما ایجاد می کند که قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند چیست؟

قراردادهای هوشمند، توافقنامه های خودکاری هستند که به ما اجازه می دهد تا پول، داده ها، اسناد مالکیت، سهام یا هر چیز با ارزش دیگری به طور شفاف انتقال دهیم. بسیاری از مردم معتقدند که قراردادهای هوشمندانه توسط شبکه اتریوم اختراع شده است، اما نیک سابو (Nick Szabo)، یک دانشمند کامپیوتر آمریکایی که BitGold را در سال ۱۹۹۴ اختراع کرد، برای اولین بار این مفهوم را مطرح کرد.

قرارداد هوشمند ابزاری نوین است که فرآیند انجام معاملات دربردارنده تراکنش مالی را ساده‌تر می‌سازد. با قرارداد هوشمند امکان انجام تراکنش‌ بدون نیاز به واسطه و طرف سوم فراهم می‌شود. قراردادهای هوشمند بر بستر فناوری بلاک چین اجرا می‌شوند و امکان خودکارسازی فرآیندهای مربوط به اجرای قرارداد را مهیا می‌کنند.

هنگامی که از قرارداد هوشمند برای انجام معاملات استفاده می شود، شما باید به یک کارگزار پول پرداخت کنید تا این کار ر برای شما انجام دهد. قراردادهای هوشمند به مردم کمک می‌کنند تا با استفاده از کدهای کامپیوتری راحت‌ تر بتوانند خرید و فروش‌های اینترنتی انجام دهند.

به عنوان مثال، اگر می خواهید یک تراکنش بیت کوین یا یک تراکنش اتریوم به یک شخص دیگر انجام دهید، می توانید با یک قرارداد هوشمند به صورت خودکار این کار را انجام دهید. قیمت بیت کوین یا اتریومی که شما با توجه به شرایط قرارداد هوشمند با آن موافقت می کنید، نمی تواند تغییر پیدا کند و پس از ارسال نیز قابل بازگشت نخواهد بود.

در تصویر زیر می توانید کد اصلی قراردادهای هوشمند که بر روی بلاک چین اتریوم نوشته شده است را مشاهده کنید. در حالی که قراردادهای هوشمند می توانند بر روی همه بلاک چین ها رمزگزاری شوند، اما اتریوم قابلیت پردازش نامحدود را فراهم می آورد.

استخراج بیت کوین چیست؟

استخراج بیت کوین، جایی است که توان محاسباتی صرف می شود تا تراکنش های بیت کوین تائید شده و بیت کوین های جدید به سیستم معرفی شوند. این امر در مورد استخراج اتریوم نیز صادق است. استخراج ارزهای دیجیتال عمدا طراحی شده تا ارزهای دیجیتال، منابع خودشان را از طریق مدل اثبات کار (PoW) تامین کنند. اگر چه بسیاری از مزارع ماینینگ (یا استخراج) بیت کوین به دنبال منابع ارزانتر و انرژی های تجدیدپذیر هستند. در همین حال، استخراج اتریوم به دنبال این است که در آینده به یک مدل اثبات سهام (PoS) تبدیل شود. لازم به ذکر است که مدل اثبات سهام در مقایسه با مدل اثبات کار به منابع کمتری نیاز دارد.

معدن بیت کوین نیاز به معدنچیان برای حل معادلات ریاضی پیچیده برای تأیید معاملات و جلوگیری از دوبرابر کردن هزینه دارد. برای تلاش های خود، معدنچیان Bitcoin پاداش می گیرند.

استخراج بیت کوین به ماینر نیاز دارد، ماینرها یا استخراج کنندگان برای تامین امنیت و تائید تراکنش های بیت کوین، نقش حیاتی ایفا می‌کند. استخراج بیت کوین توسط کامپیوترهای خاصی انجام می‌شود و وظیفه ماینرها این است که شبکه را امن کرده و تراکنش بیت کوین را پردازش نمایند. ماینرها با حل یک مساله محاسباتی به جوابی دست می‌یابند که به آنها اجازه می‌دهد تا بلاک‌های تراکنش ها را به هم متصل کنند و به ازای این سرویسی که به شبکه می‌دهند، کارمزد تراکنش و بیت کوین جدید پاداش می‌گیرند. پاداش فعلی برای استخراج بیت کوین ۱۲٫۵ بیت کوین برای هر بلاک یافت شده است که هر بلاک شامل ۱٫۸۰۰ بیت کوین در روز می باشد. اگر چه انتظار می رود که این مقدار با گذشت زمان کاهش یابد، چرا که در مجموع ۲۱ میلیون بیت کوین وجود دارد.

فرآیند استخراج، امروزه نیاز به ماشین آلات پیچیده و هزینه های عملیاتی بالایی دارد. استخراج بیت کوین در حال حاضر عمدتا در شرکت های بزرگ استخراج متمرکز است، زیرا با افزایش مشکلات و هزینه های بیت کوین دیگر، کسی نمی تواند با استفاده از رایانه های خانگی خود چنین کاری را انجام دهد.

آیا بلاک چین قانونی است؟

سوالی که بیشتر مواقع مطرح می شود، این است که آیا بلاک‌چین قانونی است یا خیر؟ طبیعتا وقتی موضوع جدیدی پا به عرصه می گذارد، قانون گذاری دقیق و مدون برای آن نیازمند در نظر گرفتن فاکتورهای بسیار زیاد و تمهیداتی قابل توجه است. پیروی از قوانین و مقررات موضوعی است که در کشورهای مختلف متفاوت است. با این وجود، در حالی که برخی از کشورها مانند چین، عرضه اولیه سکه و استفاده از ارزهای دیجیتال را ممنوع اعلام کرده اند، این بدین معنا نیست که فناوری بلاک‌چین نیاز به دستیابی به الزامات قانونی دارد. بلاک چین نیز مانند اینترنت، یک فناوری است و نمی تواند در سطح پروتکل تنظیم شود.

بعضی از کشورها به دلیل پول های هنگفتی که به سمت بلاک‌چین سرازیر می شود و کلاهبرداری هایی که در این زمینه صورت می گیرد، نسبت به پذیرش قانونی آن نگران هستند. البته، صرافی ها و ارائه دهندگان کیف پول ارزهای دیجیتال نیز باید از الزامات قانونی برخوردار شوند تا بتوانند از کاربران خود در برابر هک محافظت کنند. امنیت اجتماعی برای کشورها مهم است و آنها باید مطمئن شوند که شهروندانشان نسبت به این فناوری آگاهی کامل داشته باشند تا از سرمایه گذاری آنها در امور کلاهبرداری جلوگیری شود.

در حالی که برخی از حوزه های قضایی، فرآیندهای شناسایی هویت مشتری (KYC) را به عنوان حداقل الزام قانونی به کار می بندند، اما این مسئله باز هم در برابر مواردی مانند هک کارساز نیست.

گفتنی است که فرآیندهای شناسایی هویت مشتری (KYC)، ستون اصلی تلاش های موسسات مالی برای مبارزه با پولشویی و همچنین ابزاری برای شناسایی و جلوگیری از رفتارهای مجرمانه در سراسر جهان است.

چه کسی بلاک چین را به وجود آورد؟

ساتوشي ناکاموتو، خالق بلاک چین بیت کوین است، اگرچه پايه هاي اين فناوری از پيش بنا شده بود. ساتوشی ناکاموتا در واقع، یک نام مستعار برای نویسنده مقاله سفید بیت کوین است که در سال ۲۰۰۸ مطرح شد.

بسیاری از مردم می گویند که بیت کوین در پاسخ به موسسات مالی و بازارهای سرمایه در طول بحران بانکی آن سال به وجود آمد. به نظر می رسد که ساتوشی ناکاموتا عمدا بیت کوین را به صورت یک ارز غیر متمرکز و همتا به همتا برای پرداخت های برون مرزی ارائه داده است تا از این طریق دست واسطه ها را قطع کند.

در حقیقت، بلاک چین اغلب به عنوان “اینترنت ارزش” نامیده می شود، زیرا مردم می توانند بدون وجود یک مقام مرکزی ارز دیجیتال را به یکدیگر ارسال کنند و به سادگی با استفاده از یک کلید خصوصی به وجوه خود در هر نقطه از زمین دسترسی پیدا کنند.

هیچ کس واقعا نمی داند که ساتوشی ناکاموتا کیست اگرچه اکثریت اعتقاد دارند که این یکی از مزایای بیت کوین است چرا که به مردم این امکان را می دهد تا بر روی کار و فناوری متمرکز شوند.

نتیجه گیری

به طور کلی بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش استو تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند و با استفاده از رمزنگاری امکان حذف و دستکاری اطلاعات ثبت شده تقریبا غیرممکن است.

فناوری بلاک چین و دفتر کل عمومی آن هنوز در مراحل ابتدایی خود به سر می برند، اگر چه دلایل زیادی وجود دارد که شرکت های خاص، موسسات مالی و حتی دولت ها در نهایت بخواهند از این فناوری استفاده کنند. این فناوری عرضه کننده امنیت بوده، همچنین باعث کاهش قیمت ها شده و امکانات بی حد و حصری را برای مدیریت زنجیره تامین ارائه می دهد و باعث از بین رفتن بسیاری از واسطه ها می شود.

همانطور که مشاهده کردیم، علاوه بر موارد بسیار نادر، بلاک چین ها قطعا بیشتر از پایگاه های داده قدیمی در برابر سانسور مقاوم بوده و غیر قابل تغییر می باشند. دولت ها و یا سازمان های غیرانتفاعی نیز در مواردی مانند رای گیری یا پرونده های پزشکی که نیازمند ثبت دقیق و درست اطلاعات هستند، ممکن است از فناوری بلاک چین استفاده کنند. بنابراین دلایل متعددی در مورد اینکه چرا از بلاک چین استفاده می کنیم، وجود دارد.

موسسات مالی در حال حاضر برای سرعت بخشیدن به پرداخت های برون مرزی و کاهش کارمزد تراکنش ها از فناوری بلاک‌چین استفاده می کنند و ما هر روز شاهد موارد استفاده بیشتری از آن هستیم. با این وجود، در حالی که این فناوری در مراحل ابتدایی خود به سر می برد، شرکت های کوچک ممکن است همچنان مایل به استفاده از این فناوری نباشند.

چرا از بلاک‌چین استفاده می کنید؟ اصلا چرا از فناوری استفاده می کنید؟ دلیل آن این است که این فناوری سرعت پردازش را افزایش داده، کارایی را بالا برده و هزینه ها را کاهش می دهد. با این حال، اگر تصور می کنید که فناوری بلاک‌چین یا هر پلتفرم کاربردی دیگر این کار را برای شرکت شما انجام نمی دهد، پس هنوز هم نیازی نیست که آن را به کارگیرید.