در حالی که شبکه ویزا کارت ۲۴ هزار تراکنش، در ثانیه دارد. اتریوم ۱۵ تراکنش، و بلاک چین بیت کوین تنها ۷ تراکنش، در ثانیه را دارند. می توان گفت هر مقدار بلاک چین تراکنش پایین تر باشد کوین آنها بیشتر منتظر می ماند بنابراین کارمزد تراکنش ها افزایش می یابد. به خصوص در سال ۲۰۱۷ کوین ها مدت بسیار طولانی در انتظار می ماندند. در حالیکه هدف از تکنولوژی بلاک چین کاهش مشکلات سیستم های سنتی بود.
مهم ترین نکته این است که یک بلاک چین در ثانیه چه تعداد تراکنش را می تواند انجام دهد. تعداد تراکنشها در ثانیه (TPS)، سرعت انتقال اطلاعات در شبکه و حجم مورد نیاز برای ذخیره سازی بلاک چین عوامل و پارامترهایی هستند که لازم است یک شبکه بدون عدم مقیاس پذیری یعنی یک شبکه مقیاس پذیر پاسخگوی آن باشد. زیرا وقتی شبکه توانایی پاسخگویی به میزان تقاضای موجود را نداشته باشد عدم مقیاس پذیری به وجود می آید. عدم مقیاس پذیری این ارزهای دیجیتال در این ماجرا به معنی انتظار طولانی برای انجام تراکنش است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که عدم مقیاس پذیری مساله بسیار مهمی است.
مقیاس پذیری یک مساله قطعی نیست و باید آن را به عنوان یک مساله نسبی پذیرفت. مقیاس پذیری شبکه ها از سه قسمت شامل تعداد تراکنشها در ثانیه (TPS)، سرعت انتقال اطلاعات در شبکه و حجم مورد نیاز برای ذخیره سازی بلاک چین تشکیل شده است. وجود این سه قسمت نشان می دهد که مقیاس پذیری شبکه یک مسئله اصلی در یک شبکه از کامپیوترهای که برای یک هدف به وجود آمده اند، است.
پارامتر مقیاس پذیری شبکه نسبت به زمان متغیراست وراه حلی نیز برای آن وجود ندارد. به همین دلیل می گوییم مقیاس پذیری شبکه نسبی است زیرا مقیاس پذیری شبکه نسبت به زمان تغییر می کند. حالا سوال این است چرا این مقیاس پذیری نسبت به زمان تغییر می کند؟ زیرا متقاضی در برخی زمانها کم و در برخی مواقع بیشتر است. پس نمی توان به قظعیت گفت یک شبکه کاملا مقیاس پذیر هست یا نیست. پس نتیجه می گیریم بهتر است ظرفیت شبکه افزایش داده شود این افزایش ظرفیت به شیوه های مختلف امکان پذیر است.
شبکه باید دارای سه ویژگی امنیت (Security)، مقیاس پذیری (Scalibility) و غیرمتمرکز بودن (Decentralization) باشد. برخی شبکه ها مانند شبکه ویزا کارت شبکه متمرکز است بنابراین مقیاس پذیری آن بالاست همچنین می توان در این شبکه با کمی هزینه بر روی زیرساخت‌ها و سرورها تعداد تراکنشها در ثانیه (TPS) را افزایش داد بنابراین به دست آوردن این مقیاس پذیری هم آسان است.
در یک شبکه غیر متمرکز وضع فرق می کند و ماجرا یکم پیچیده تر می شود به عقیده ویتالیک بوترین یک شبکه نمی تواند هر سه ویژگی امنیت (Security)، مقیاس پذیری (Scalibility) و غیرمتمرکز بودن (Decentralization) را داشته باشد. برای افزایش تعداد تراکنش‌های بیت کوین در یک ثانیه، بیت کوین کش در حدود سه سال قبل یک فورک سخت (Hard Fork) را هشت مگابایت افزایش داد. به این ترتیب سایز بلوک‌ها در بلاک چین افزایش پیدا کرد با این کار حجم کلی بلاک چین افزایش یافت بنابراین برای یک گره کامل (Full Node) فضای بیشتر ذخیره نیاز بود. پس همیشه راه ساده راه درست نیست.
از آنجا که با اضافه شدن بلوک‌های جدید باید با ۲۱۵ گیگابایت کل بلاک چین بیت کوین دانلود شود افراد خیلی زیادی نیستند که قادر به دانلود و ذخیره سازی این حجم از اطلاعات جهت داشتن یک فول نود شبکه بیت کوین باشند و همینظور که این حجم بالا و بالاتر می‌رود تعداد این افراد نیز کاهش میابد و کار به جایی می رسد که جز شرکت های بزرگ کسی قادر به این کار نیست. با کوچک و کوچک تر شدن تعداد افزاد دانلود کننده شبکه از حالت غیر متمرکز خود خارج می شود. راه حل دوم یعنی کاهش حجم تراکنش ها هم باعث فزایش TPSبود زیرا باید تعداد بیشتری تراکنش در یک بلوک جا شوند.
برای حل مشکل مقیاس پذیری لایتنینگ (Lightening Network) بیت کوین در حال حاضر راهکار اصلی بیت کوین است. در این روش تراکنش ها می‌توانند بر روی شبکه امن لایه دوم ثبت شوند. بنابراین ایجاد یک شبکه مجزا یک راه حل مناسب تر به شمار می‌رود. در این روش نیاز نیست ظرفیت بلاک چین اصلی با ثبت تک تک تراکنش ها اشغال شود. در آینده نه چندان دور نیز قرار است تکنولوژی پلاسما Plasma بر روی شبکه اتریوم پیاده سازی شود.
از آنجا که قسمت زیادی از حجم یک تراکنش مربوط به امضاهای دیجیتال است با راه حل هایی مانند یک امضای دیجیتال برای یک تراکنش یا استفاده از یک فورک نرم (Soft Fork) بیت کوین که همان Segwit است، برای کاهش ۶۰ درصدی حجم کمتر بود. مسئله فقط محدود به TPS نیست هرچند بسیاری از کوین‌ها که کمی از امنیت شبکه خود را فدای این تعداد تراکنش کرده اند ادعا دارند با استفاده از تکنولوژی‌های مختلف، شبکه آنها قابلیت پشتیبانی از چندین هزار تراکنش در ثانیه را دارد.
