video thumb

ارزهای دیجیتال چگونه رمزگذاری می‌شوند؟

ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به دلیل بهره بردن از سیستم مالی غیر متمرکز، امن بودن و عدم افشای هویت کاربران در کنار استفاده از سیستم معامله بدون واسطه در جا به جایی وجوه و سرمایه دیجیتال میان کاربران آن هم بدون نظارت یک نهاد و یا شخصیت حقوقی ناظر، از محبوبیت ویژه‌ای در میان هواداران خود بهره‌‌ مند شده‌اند.

اما سوال اینجاست که سیستم ارزهای دیجیتال چگونه از ناشناخته ماندن هویت کاربران طرف معامله این ارزها اطمینان حاصل می‌کنند. برای پاسخ به این سوال می بایست فرآیند انجام یک مبادله مالی در سیستم ارزهای دیجیتال را بررسی کنیم.

واژه شناسی ارزهای دیجیتال

واژه crypto به معنای پنهان و یا رازآلود بوده که در مورد ارزهای دیجیتال به معنای ناشناخته معنی می‌شود. بر اساس این مفهوم، تکنولوژی پیاده شده ارز شناسی ضمانت کننده ناشناختگی کامل است. در اصل، ارزشناسی دیجیتال ضامن امنیت تراکنش‌ها و مشارکت‌های مالی، وابسته به عملیات حاصل از فعالیت یک نهاد ناظر مرکزی و حفاظت در برابر سرقت وجوه دیجیتال است.

تکنولوژی ارز دیجیتال برای مقاصد گوناگون استفاده می‌شود که از این میان می‌توان به حفظ امنیت تراکنش های مختلف در یک شبکه، کنترل نسل واحدهای جدید ارز و تایید انتقال سرمایه‌ها و توکن‌ها اشاره کرد.

اجازه دهید برای روشن تر شدن موضوع، آنالوژی یک تراکنش عادی بانکی بین المللی را بررسی نماییم که نیازمند امضای شخص شماست. یک امضای امن و مطمئن نیازمند مشخصه‌های زیر است:

  • می‌بایست توسط دیگران به عنوان امضای شما قابل تشخیص باشد
  • باید انحصاری باشد به طوریکه کسی جز شما امکان تقلید و کپی برداری از آن نباشد
  • پس از امضای یک قرارداد قابل انکار نباشد. یعنی شما نمی‌توانید زیر امضای خود بزنید

ارزهای دیجیتال با استفاده از تکنیک‌‌های پنهان سازی و انکریپت کردن، مفهوم امضا در جهان ارزهای واقعی را دست‌خوش تغییر قرار داده‌اند. تکنیک‌‌های پنهان سازی از کدهای پیشرفته ریاضی برای ذخیره و انتقال اطلاعات در یک فرمت امن تنها برای کسانی که باید به آن اطلاعات دسترسی داشته باشند استفاده می‌کنند تا بتوان این کدهای حاوی اطلاعات را دریافت کرده و آن را بخوانند. این روش، امضایی حتی امن تر از امضای مربوط به ارزهای فیات در جهان حقیقی برای شما ایجاد خواهد کرد.

ارزهای دیجیتال

رمزگذاری‌های دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

آیا تا به حال در مورد دریافت امواج رادیو اتومبیل خود که برنامه‌ها را از طریق آن می‌شنوید فکر کرده اید؟ این شبکه کاملا عمومی بوده و در دسترس هر کسی قرار دارد. واضح تر اینکه مثلا در مورد دفاع در سطح ارتباطات فکر کنید که مثلا دو سرباز در یک ماموریت جنگی با هم درگیر شده‌اند. این ارتباطات امن و انکریپت شده خواهند بود. پیام‌های آن نیز تنها توسط فرد یا افراد خاصی دریافت و رمز گشایی شده و در اختیار تمام جهان قرار ندارد. رمزگذاری ارزهای دیجیتال نیز چیزی شبیه به همین است.

به عبارت ساده، رمزگذاری تکنیکی است برای ارسال پیام میان دو و یا چند پارتنر که در آن، فرستنده پیام را با استفاده از کلیدها و الگوریتم انکریپت کرده و خروجی پیام انکریپت شده را به دریافت کننده ارسال می‌کند و سپس دریافت کننده پیام را با استفاده از همان کلیدهای ارسالی دیسکریپت یا رمز گشایی کرده و اصل پیام را دریافت می کند.

کلیدهای رمزگذاری مهمترین جنبه رمزگذاری به حساب می آید. با استفاده از کلیدها یک پیام، تراکنش و یا اطلاعات ارزشمند رمزگذاری شده که تنها برای دریافت کنندگان مجاز قابل رمزگشایی خواهد بود. کلیدها در این عملیات نقش پنهان سازی اطلاعات را بر عهده خواهند داشت.

بسیاری از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین این رمزگذاری ها را برای تراکنش‌های انجام شده خود ندارند. بلکه اطلاعات تراکنش مالی کاربران در معرض دسترسی عموم قرار خواهد داشت. اما با این حال بسیاری از برنامه‌های پنهان سازی یا انکریپت کردن اطلاعات شما وجود دارند که از این میان می‌توان به ZCash یا Monero اشاره کرد. با این حساب دیگر تمامی اطلاعات مربوط به تراکنش شما در طول مسیر انتقال امن خواهد بود.

برخی ابزارهایی که به عنوان بخشی از عملیات رمزنگاری توسعه یافته‌اند، کاربرد مهمی در ارزهای دیجیتال دارند. سیستم هشینگ (Hashing) و امضاهای دیجیتال شده که در حقیقت حتی اگر بیت کوین مستقیما از پیام های انکریپت شده هم استفاده نکند، بخش پیوسته ای از فرآیند کاری آن را تشکیل می دهد.

ارزهای دیجیتال

شیوه های رمز گذاری مورد استفاده در بیت کوین

برای انجام عملیات رمز گذاری یا انکریپشن، روش‌های مختلفی وجود دارند.

نخستین روش، شیوه SEC(Symmetric Encryption Cryptography) است. این روش از همان شیوه انکریپشن اطلاعات خام یا اولیه برای دریافت کننده بهره می برد. پیام از طرف فرستنده رمزگذاری شده و سپس توسط دریافت کننده رمز گشایی خواهد شد. ساده ترین شیوه استفاده از این روش، به کارگیری الفبای اعداد است. مثلا پیامی با مضمون Hello کد انکریپت شده‌ای به نام ۰۸۰۵۱۲۱۲۱۵ می‌سازد و حال این کد میان فرستنده و گیرنده تبادل می‌شود. به محض دریافت پیام از سوی گیرنده، گیرنده با استفاده از همان الگوی انکریپشن، اقدام به رمزگشایی پیام خواهد کرد. مثلا H معادل ۰۸، یا E معادل ۰۵ خواهد شد. با این روش تمامی پیام ارسالی ارسال کننده رمزگشایی شده و پیام اصلی از آن استخراج خواهد شد. حتی با فرض اینکه این پیام در مسیر مبادله به دست فردی غیر از دریافت کننده برسد هم، با توجه به رمز گذاری شده بودن پیام، امکان دسترسی به محتوای آن وجود نخواهد داشت.

این روش یکی از ساده ترین شیوه‌های رمزگذاری کردن پیام است که البته با مشکلات امنیتی و باگ‌‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند.

شیوه دوم، روش AEC (Asymmetric Encryption Cryptography) است که از دو کلید مجزای عمومی و خصوصی برای انکریپت و یا دیسکریپت کردن اطلاعات بهره می‌برد. کلید عمومی به راحتی توسط عموم کاربران رمزگشایی شده که این اطلاعات می‌تواند حاوی مشخصاتی همچون آدرس دریافت کننده وجه باشد. این درحالیست که کلید خصوصی تنها در اختیار مالک و دریافت کننده پیام قرار می‌گیرد. در این روش فرد می‌تواند یک پیام را با استفاده از کلید عمومی گیرنده رمزگذاری کرده که می‌تواند تنها با کلید خصوصی گیرنده رمزگشایی شود. این روش به دو عملکرد مهم احراز هویت و رمزنگاری برای معاملات ارزهای دیجیتال کمک می کند.

سومین روش رمزنگاری، هشینگ است که برای تأثیر یکپارچگی داده‌ها از تراکنش‌ها در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساختار داده‌های بلاک چینی را حفظ کرده و آدرس های حساب های مردم را رمزگذاری می کند و در حقیقت بخش جدایی ناپذیری از فرایند رمزگذاری معاملات است که بین دو حساب است که باعث می شود کار ماینینگ در سیستم بلاک چین امکانپذیر شود. علاوه بر این، امضاهای دیجیتال، با اجازه دادن به شرکت کنندگان واقعی برای اثبات هویت خود در شبکه، این فرایندهای رمزنگاری گوناگون را تکمیل می‌کنند.

تغییرات متعددی از روش‌های فوق با سطوح دلخواه سفارشی می‌تواند در سراسر شبکه های مختلف ارزهای دیجیتال انجام شود.

ارزهای دیجیتال

خط پایان

ناشناس بودن و پنهان کردن یک جنبه کلیدی از رمزنگاری است و روش‌های مختلف به کار رفته در تکنیک های رمزگذاری این اطمینان را برای شما به ارمغان می‌آورند که مشارکت کنندگان و فعالیتهای آنها در این سیستم کاملا پنهان باقی خواهد ماند.

در مجموع، سرمایه گذاری در ICOها و ارزهای دیجیتال از ریسک بسیار بالایی برخوردار بوده و تصمیم گیری در خصوص توجیه پذیری انجام این سرمایه گذاری به شرایط، تخصصی و دانش فرد بستگی دارد که بر اساس آن به شبکه ارزهای دیجیتال و فعالیت در این شبکه بپیوندد یا خیر.

اما مطمئن ترین راه سنجش مهارت های خود در این زمینه جهت پیوستن به بازار واقعی ارزهای دیجیتال، استفاده از شبیه ساز رایگان FREE Stock Simulator است. همین امروز میتوانید به آدرس این سایت رجوع کرده و با امتحان فضای واقعی بازار ارزهای دیجیتال تصمیم بگیرید که آیا واقعا مایل به فعالیت در این شبکه هستید یا خیر.