گزارش های منتشر شده حاکی از آن است که استراتژی های دنیای امور مالی سنتی می تواند وعده هایی را برای ماینرهایی که می خواهند خطرات مرتبط با نگهداری موجودی را کاهش دهند، فراهم کند. برای یک تازه وارد، استخراج ارز دیجیتال
قدیمی ترین و قدرتمندترین ارز دیجیتال موجود یعنی بیت کوین (BTC)، از یک الگوریتم اثبات کار برای اطمینان از امنیت بلاک چین خود استفاده می کند و تعداد زیادی از ارزهای دیجیتال تأثیرگذار دیگر نیز از این اقدام پیروی کرده اند. ماینرها در پروتکل های اثبات کار، زمانی که اولین فردی باشند که پاسخ صحیحی برای مسئله ریاضی رمزنگاری شده که هر بلاک جدید از داده های موجود در بلاک چین می دهد، ارسال کنند، در ازای پاسخ درست خود ارز دیجیتال پاداش می گیرند. هرچه تعداد ماینرهای بیشتری در یک شبکه بلاک چین مشغول به کار باشند، برای حل این مشکل و دریافت پاداش ارز دیجیتال، رقابت بیشتر می شود.
برای بهبود شانس خود، ماینرها به طور کلی از تجهیزات سخت افزاری استفاده می کنند که به قطعات سخت افزاری و برق بیشتری نیاز دارند تا قدرتمندتر شوند. در صورت تمایل برای کسب پاداش استخراج بیش از یک یا دو بار در یک ماه، ماینرهای ارز دیجیتال باید سرمایه گذاری قابل توجهی برای ریگ های استخراج انجام دهند و پرداخت قبض ماهانه بالایی داشته باشند.
مناطقی که برق ارزان تر دارند، تمایل به جذب ماینرهای بیشتری دارند، اما حتی در بین این عملیات، حاشیه سود نیز محکم است. در نتیجه، ماینرها عموماً در اولین فرصت ممکن، ارز دیجیتال استخراج شده خود را می فروشند. فروش درآمدهای ماینرها برای فیات نه تنها به آنها کمک می کند تا ریگ های استخراج خود را روشن نگه دارند، بلکه خطر از بین بردن سود آنها یا حتی سرمایه خود را در صورت افت قیمت بازار کاهش می دهد. این الگوی محتاطانه کسب و کار همچنین کسب سود بالای سرمایه گذاری را برای ماینرها دشوارتر می کند که بیشتر توسط معامله گران ارز دیجیتال نهادی انجام می شود، به ویژه هنگامی که آنها به استراتژی های پیچیده وام گرفته شده از دنیای مشتقات و امور مالی سنتی دسترسی داشته باشند.
اما همزمان با رشد بازار ارزهای دیجیتال، کلاس های دارایی بیشتری در اختیار ماینرها قرار می گیرد و می توانند به آنها کمک کنند تا نرخ بازگشت سرمایه بالاتری را در سرمایه گذاری استخراج خود کسب کنند – بدون این که خطرات بزرگی را در بازار ارز دیجیتال پر نوسان ایجاد کنید.
حساب های با بهره بالا
حسابهای با بهره بالا یک راه حل ایده آل برای کم کردن ریسک هر دارنده ارز دیجیتال است که نسبت به دارایی های خود احساس صعودی دارد و ترجیح می دهند آنها را نگه دارید. ماینرها می توانند موجودی خود را به ارائه دهندگان حساب که از این دارایی ها استفاده می کنند واریز کنند تا به کاربران ارز دیجیتال که به دنبال سرمایه اضافی هستند، وام اعطا کنند.
وام گیرندگان وام های خود را با گذشت زمان همراه با بهره به ارائه دهندگان حساب بازپرداخت می کنند و ارائه دهنده حساب آن بهره را با دارنده حساب به اشتراک می گذارد. هرچه صاحبان حساب، صندوق های خود را برای مدت طولانی تری قفل کنند، این حساب ها بهره بیشتری تولید می کنند. حساب های معمولی با خدمات رایج مانند Compound ، BlockFi ، Celsius و DeFiner بازده سالانه ۵ درصد الی ۱۰ درصد را ارائه می دهند.
قراردادهای آتی
ارز دیجیتال مانند سایر کالاها نوسانات بازار را تجربه می کند و قراردادهای آتی می تواند به ماینرها کمک کند تا این نوسانات را به تولید درآمد تبدیل کنند. قراردادهای آتی، توافقنامه ای مبتنی بر خرید یا فروش دارایی در زمان معین در آینده و با قیمت مشخص است. ماینرهای ارزدیجیتال می توانند برخی از موجودی های ارز دیجیتال خود را در یک قرارداد آتی قفل کنند و آن قرارداد را بیشتر از ارزش فعلی بازار ارزدیجیتال به فروش برسانند.
در دوره هایی از وضعیت بازار که Contango نامیده می شود، قراردادهای آتی با قیمتی بالاتر از “قیمت اسپات” فعلی آنها قیمت گذاری می شوند. به این معنی که قیمت معاملات آتی بیش از قیمت نقدی است. یک Contango شیب دار نشان دهنده این است که فروشندگان در آینده پول بیشتری تقاضا خواهند کرد. به تفاوت بین قیمت های آتی و قیمت های اسپات نیز حق بیمه قیمت گذاری اسپات گفته می شود. به جای فروش ارز دیجیتال تازه استخراج شده خود به قیمت های کنونی، ماینرها می توانند قرارداد آتی را به تاریخ آتی به فروش برسانند.
با بررسی قراردادهای آتی، ماینرها باید بدانند که آنها غالباً تسویه حساب می شوند، به این معنی که پس از انقضا، فروشنده قرارداد آتی، معادل وجه نقد موقعیت وعده داده شده خریدار را به بازار دارایی زیربنایی و نه خود دارایی منتقل می کند. تسویه حساب نقدی برای ماینرهای ارز دیجیتال که در واقع مالکیت توکن های خود را در اختیار دارند و در نهایت مایل به انتقال آنها هستند، از کاربرد محدودی برخوردار است، بنابراین ماینرها باید روی قراردادهای آتی فیزیکی تمرکز کنند تا اطمینان حاصل کنند که در واقع صاحبان موجودی آنها تغییر می کند.
قرارداد اختیار معامله
قراردادی است که به خریدار آن، اختیار و نه اجبار خرید یا فروش یک دارایی معین را در قیمت تعیین شده تا یک زمان مشخص اعطا می کند. کسی که قرارداد اختیار معامله ای را می فروشد، باید تا پیش از انقضای مهلت آن، هر زمان که خریدار تمایل به اجرای قرارداد داشت، مفاد قرارداد را اجرا کرده و دارایی معین شده را در قیمت تعیین شده معامله کند.
پس از فروش قراردادهای اختیار معامله موجود در آینده، آنها می توانند از درآمد حاصل از فروش استفاده کنند تا بازده عملیات استخراج خود را در هر روز افزایش دهند، آنها را در مسیر درست قرار دهند تا تعهدات قراردادهای آتی ایجاد شده توسط قرارداد اختیار معامله را انجام دهند. معامله گران همچنین می توانند قرارداد اختیار معامله را که “پولی” هستند، بفروشند، به این معنی که بهای مورد پذیرش نهایی آنها پایین تر از قیمت فعلی دارایی دیجیتال است.
اگر در زمان انقضای قرارداد، قیمت بازار همچنان بالاتر از بهای مورد پذیرش باشد، احتمالاً دارنده قرارداد اختیار معامله آن را اعمال می کند و ماینر، موجودی خود را با بهای مورد پذیرش توافق شده همانطور که در قرارداد اختیار معامله مشخص شده است به فروش می رساند. اگر قیمت بازار زیر بهای مورد پذیرش باشد، آنگاه دارنده آن را اعمال نمی کنند زیرا می توانند همان مقدار ارز دیجیتال را با قیمتی ارزان تر از بازار دریافت کنند. با انقضای قرارداد اختیار معامله و عدم استفاده از آن، ماینر ارز دیجیتال می تواند هم موجودی اصلی ارز دیجیتال و هم حق بیمه ای که فروش این قرارداد اختیار معامله در وهله اول ایجاد کرده است را حفظ کند.
قراردادها برای اجرای یک “Collar” که یکی از متداول ترین راهبردهای محافظت از موجودی ارز دیجیتال هستند، مهم هستند. برای استفاده از Collar، ماینرها دو نوع قرارداد اختیار معامله را همزمان خریداری می کنند. آنها یک قرارداد اختیار فروش را زیر قیمت بازار این دارایی خریداری می کنند که که حق فروش آن را در زمان و قیمت مشخص تعیین می کند. با این حال، آنها یک قرارداد اختیار خرید را با قیمتی بالاتر از قیمت بازار دارایی را به فروش می رسانند که حق خرید توکن در زمان و قیمت مشخص است.
در صورتی که قیمت اسپات توکن در نهایت از قیمت تعیین شده در قرارداد اختیار خرید بیشتر شود، فروش قرارداد اختیار فروش، درآمد لازم را برای پوشش خرید قرارداد اختیار فروش کاهش می دهد و فقط سود معامله گر کاهش می یابد. اگر قیمت بازار توکن زیر یک معیار مشخص قرار بگیرد، ماینرها می توانند گزینه منع مصرف خود را در زمان انقضای آن اعمال کرده و موجودی خود را به جای قیمت واقع، پایین تر از قیمت موجود در بازار بفروشند. بنابراین Collar ، ماینر را از تجربه خسارت های بزرگ و یا دستاوردهای هنگفت حتی در یک بازار بی ثبات باز می دارد.
در این مثال، ماینر در صورت افت قیمت به زیر ۲۲۰ دلار ، از دارایی محافظت می کند، اما در صورت افزایش قیمت دارایی به دلیل فروش قرارداد اختیار فروش، سود آن از ۲۶۰ دلار گذشته و افزایش می یابد. هزینه خالص محافظت در اینجا به دلیل تفاوت بین فروش و خرید قرارداد اختیار خرید و فروش، سود است. با توجه به قیمت فعلی جفت ارز اتریوم / دلار که اکنون ۲۳۹ دلار است ، حداکثر سود محدود به ۲۳ دلار و بیشترین ضرر ۱۷ دلار است.
بازار خارج از بورس
بازار خارج از بورس یا Over-the-counter market بازاری بدون مکان فیزیکی مرکزی و در خارج از صرافی ها و در واقع در مکان های عمومی است. در این بازار شرکت کنندگان با همدیگر از طرق مختلف مانند تلفن، ایمیل و سامانه های الکترونیکی معاملات خود را انجام می دهند. مذاکرات خارج از بورس بیشتر از طریق کارگزاری ها و تراکنش های خصوصی صورت می گیرد. ماینرهای ارز دیجیتال که از خدمات بازار خارج از بورس استفاده می کنند، پیمان های آتی را می فروشند. پیمان های آتی، دقیقاً مانند قراردادهای آتی، شامل توافقی برای فروش دارایی در زمان و قیمت توافق شده است. اما در حالی که قراردادهای آتی برای خرید و فروش در مکان های معاملاتی استاندارد است، پیمان¬های آتی در واقع عقد خصوصی بین دو طرف معامله است و لذا با استانداردهای بورس خاصی مطابقت ندارد.
برخی از جنبه های قابل تنظیم شامل مقدار دارایی و تاریخ توافق شده است، اما به طور کلی اگر همه طرف های درگیر با آنها موافقت کنند، می تواند هر شرایطی را شامل شود. ماینرها می توانند از طریق مذاکرات فرابورس، قراردادهای موجودی را که هنوز مالک آن نیستند بفروشند و از درآمد حاصل از فروش برای گسترش کار استخراج خود استفاده کنند، این امر باعث می شود که احتمال بیشتری وجود داشته باشد که این قرارداد را هم با شرایط موجودی خود به پایان برسانند و هم دارای یک ریگ استخراج قدرتمندتر باشند.
نتیجه گیری
استراتژی های فوق الذکر از دنیای امور مالی سنتی است و می توانند وعده هایی را برای ماینرهایی که می خواهند نرخ بازگشت سرمایه خود را بدون افزایش خطرات مرتبط با نگهداری موجودی خود افزایش دهند، ارائه دهد. علاوه بر افزایش فوری نرخ بازگشت سرمایه و نگهداری بیشتر از موجودی، این استراتژی ها همچنین می تواند شرایط کلی بازار را برای کل شرکت کنندگان در بازار بهتر کند. بدون فشار مداوم تأمین ماینرها که سعی می کنند بلافاصله پاداش استخراج خود را بارگیری کنند، احتمالاً قیمت ارزهای دیجیتال بالا می رود و این باعث می شود که جوایز با ارزش تر شده و فرآیند استخراج سودآوری بیشتری داشته باشد.
در عمل، ماینرهای پیشرفته به احتمال زیاد از ترکیبی از این استراتژی ها استفاده می کنند. به عنوان مثال، ماینرها ممکن است تصمیم بگیرند که اکثر موجودی خود را در حساب های دارای بهره نگهداری کرده و بخش کمتری را در یک پلتفرم معاملاتی مشتقات که در آن معامله گران قراردادهای اختیار معامله و قراردادهای آتی را خرید و فروش می کنند، نگهداری کنند تا از موقعیت کلی خود محافظت کنند.
پلتفرم های مشتقات به طور معمول یک اهرم مالی ارائه می دهند و ماینرها از مدت زمان مرتبط با قراردادهای مشتقات بهره مند می شوند. بدون شک اجرای این استراتژی باعث افزایش بازده سرمایه گذاری برای بهره برداران از صنعت استخراج و به طور کلی بهبود قیمت گذاری بازار می شود.