video thumb

آخرین شانس ما برای محافظت از حریم خصوصی در بحران COVID-19 چیست؟

از آنجا که ویروس کرونا همچنان در حال گسترش است و کل جهان را درگیر کرده است، دولت ها در حال ایجاد پایه های جامعه جدیدی برای نظارت کامل هستند. آیا می توانیم بدون سلب آزادی از خود، این بیماری همه گیر جهانی را متوقف کنیم؟ این اعتقاد وجود دارد که ما قادر به انجام چنین کاری هستیم، اما فناوری ای که امروز به کار گرفته ایم باید حریم خصوصی را حفظ کند، نه آزادی های ما را به دلیل وحشت جهانی از بین ببرد.

به تعویق انداختن حقوق اساسی در هنگام بحران ممکن است آرامش بخش به نظر برسد، اما از نظر تاریخی، اعلام یک وضعیت اضطراری بدون پایان، منجر به اشکال جدید فاشیسم می شود. با این وجود، از سانسور پزشکان چینی در هنگام شیوع COVID-19 گرفته تا عدم وجود آمادگی برای ابتلا به بیماری همه گیری در ایالات متحده ، دقیقاً عدم آمادگی دولت طی سال های طولانی باعث تشدید این فاجعه شده است.

هنگامی که دولت ها اختیارات اضطراری را به دست می گیرند، آنها هرگز تسلیم آنها نمی شوند. نظارت گسترده مردم از طریق ردیابی تلفن همراه به بهانه نظارت و پیگیری شیوع این بیماری، باعث عادی شدن این امور می شود. تعصب الگوریتمی اکنون برتر از مطالعات دانشگاهی است زیرا الگوریتم های مبهم در آینده تصمیم خواهند گرفت چه کسی می تواند به مکان هایی مانند چین سفر کرده و در آنجا کار کند و بدون شک بزودی تصمیم خواهند گرفت که چه کسی زندگی کند و چه کسی از ویروس بمیرد. آیا این دنیایی است که می خواهیم برای فرزندانمان باقی بگذاریم؟

افق بکارگیری فناوری برای حفظ حریم خصوصی درحال نزدیک شدن است. ما بیش از هر زمان دیگر به فناوریهایی نیاز داریم که از هوش جمعی بشریت برای مقابله با بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا بدون فدا کردن آزادی های ما استفاده کنند.

حریم خصوصی

نظارت جمعی بعد از ویروس کرونا بشدت می یابد

درست همانطور که محاسبات مدرن بعد از جنگ جهانی دوم پدیدار گشت و اینترنت بعد از جنگ سرد توسعه یافت، ویروس کرونا نیز می تواند منجر به بروز یک انقلاب در زمینه فناوری جدید شود. اما به جای انقلاب پزشکی که در واقع برای درمان ویروس کووید ۱۹مورد نیاز است، آنچه که ما شاهد بوده ایم تمرکز روی ردیابی افراد آلوده است، حتی زمانی که متخصصان پزشکی عنوان می کنند که احتمالاً خیلی دیر است که چنین مسئله ای در اروپا و ایالات متحده مؤثر باشد.

در چین، نظارت عمومی هیچ چیز جدیدی نیست، اما کارشناسان معتقدند که این ویروس به دولت فرصتی داده است تا نظارت بر روی شهروندان را افزایش دهد، زیرا شهروندان اپلیکیشن های خودنظارتی خود را برای خود نصب می کنند. از فناوری تشخیص چهره برای تشخیص درجه حرارت های بالاتر یا نگرانی در مورد افراد غیرنظامی بدون ماسک محافظ استفاده می شود.

در اسرائیل، مقامات با اعلام اینکه سرویس امنیت عمومی – سازمان اطلاعات داخلی کشور – اسرائیلی هایی را که حامل ویروس هستند را از طریق داده های تلفن همراه شان پیگیری می کنند و این گونه “یکی از کامل ترین تمرین های نظارت ملی در هر نقطه جهان” را انجام می دهند.

کووید ۱۹ نیز مانند حادثه ۱۱ سپتامبر منجر به قانونی شدن ردیابی داده های غیرنظامی توسط آژانس امنیت ملی شده است. کووید ۱۹ بهانه ای برای گسترش نظارت در ایالات متحده، از طریق همکاری با گوگل، مایکروسافت، آی بی ام و غیره ارائه می دهد.

در حالی که حواس همه مردم به ویروس کرونا نیست، دولت ایالات متحده در تلاش است تا ضبط گسترده پیام ها را از طریق پشتیبان گیری از رمزگذاری end-to-end بر روی دستگاه های کلاینت از طریق قانون EARN IT کنگره ضروری کند. برخی روزنامه نگاران ادعا می کنند که شکستن رمزگذاری حتی برای متوقف کردن انتشار اطلاعات غلط در مورد ویروس کرونا نیز لازم است، با وجود این واقعیت که اکثر مطبوعات در ایالات متحده تا چند هفته گذشه فکر می کردند “ویروس کرونا خطرناک تر از آنفولانزا نیست”.

فناوری می تواند ما را نجات دهد بدون وجود دولت یا هر سازمانی که در امور خصوصی و داخلی مردم دخالت و جاسوسی کند و آنها را سخت مهار نماید ما باید با استفاده از حریم خصوصی فناوری را بسازیم. بیش از دو دهه است که رمزنگاران، وکلا و فعالان مشغول حمایت از فناوری های غیرمتمرکز و تقویت شده برای حفظ حریم خصوصی هستند که همه مزایای جمع آوری داده های شخصی را به ما می دهد، اما داده های ما را خصوصی نگه می دارند.

همانطور که استاد الکس سندی پنتلند (Alex “Sandy” Pentland) از MIT عنوان کرده است، چه موقع ویروس کرونا به اوج خود خواهد رسید؟ آیا دوستان و خانواده من آلوده خواهند شد؟ چگونه می توانیم زندگی تعداد افراد بیشتری را نجات دهیم؟ این امر نیاز به محاسبه داده ها دارد، اما این داده ها با استفاده از ابزارهای محاسبات توزیع شده، رمزنگاری و حتی فناوری بلاک چین قابل محافظت هستند.

حریم خصوصی

متأسفانه، بودجه لازم برای افزایش فناوری اطلاعات از بخش عمومی، دقیقاً مانند بودجه یک واکنش همه گیر، وجود ندارد. سرمایه گذاری در سیلیکون ولی هنوز برای تأمین بودجه راه اندازی کار در زمینه حفظ حریم خصوصی هنوز پا نگرفته است. از این گذشته، صرفاً با جمع آوری تمام داده ها بدون هیچگونه اقدامات احتیاطی برای دفاع از آزادی های مدنی ما، می توان از این طریق سود کسب کرد.

دلایلی برای امیدوار بودن وجود دارد. تکنیک هایی مانند حریم خصوصی تفاضلی (differential privacy) که باعث ایجاد “نویز” روی داده های هویتی شده و موجب پنهان کردن این داده ها در یک پایگاه داده می شوند که پیش از این توسط اپل، گوگل و غیره به کار گرفته شده اند.

دولت سنگاپور نمونه خوبی را در این زمینه ارائه می دهد: اپلیکیشن TraceTogether برای ردیابی مبتلایان به ویروس کرونا می باشد که دولت اعلام کرده که داده های ذخیره شده در تلفن های کاربران رمزگذاری می شوند و برنامه به اطلاعات دیگر مانند مکان کاربر دسترسی نخواهد داشت.

متوقف کردن امر نظارت با توانمند سازی مردم

زمان آن فرا رسیده است که غریزه خود را برای همبستگی انسانی و کمک های متقابل به کار بندیم که می تواند ویروس کووید ۱۹ را درمان کند. همه چیز از طرح ها گرفته تا تولید دستگاه تنفس کم هزینه و متن باز، ماسک های صورت سه بعدی، نشانه هایی از امکان پذیر بودن درمان این بیماری است و همچنین رقابت برای تولید واکسن که در حال انجام است.

درست همانند نحوه حل کردن معماهای هش توسط بیت کوین، یک تلاش الهام بخش طرح رایانه توزیع شده به نام Folding@Home برای شناسایی درمانی بالقوه برای کروناویروس جدید SARS-CoV2 می باشد که تاکنون برای تحقیق درباره بسیاری از بیماری‌ های خطرناک مورد استفاده قرار گرفته شده است. گفتنی است که کرونا ویروس جدید با نام SARS-CoV-2 شباهت‌ های زیادی با سایر ویروس‌ های خانواده کروناویروس‌ ها به ویژه ویروس‌ هایی که بیماری‌ های سارس و مرس را ایجاد می ‌کنند، دارد.

ما تصمیم گرفتیم که از این راه حل های مبتنی بر “قدرت مردم” برای متوقف کردن نظارت گسترده استفاده کنیم. به جای استخراج بیت کوین، Nym چرخه های محاسباتی داوطلبان از سراسر جهان را به کار می گیرد تا بسته های اینترنتی کاربران را با سایر افراد ترکیب کند – بنابراین ترافیک آنها می تواند در یک جمع ناشناس باشد. این نوع طراحی که می تواند به عنوان mixnet نامیده شود، می تواند حتی در برابر مخالفان قدرتمند NSA که می توانند کل شبکه را تماشا کنند، بر خلاف Tor و VPN، از حریم خصوصی دفاع کند.

شرکت ها از طریق دورکاری که به دلیل شیوع ویروس کرونا ایجاد شده ات ، در معرض خطر امنیت اطلاعات قرار می گیرند، بیشتر ما در خانه از VPN استفاده می کنیم. با این حال، VPN ها فقط ترافیک را به رایانه دیگری رمزگذاری می کنند و هیچ کاری برای جلوگیری از نظارت گسترده انجام نمی دهند، زیرا یک VPN فقط اعتماد کاربر را به رایانه دیگری که می تواند به راحتی داده های کاربر را به دولت واگذار کند، جلب می کند. برای جلوگیری از این امر، پیشنهاد می کنیم که از فناوری بلاک چین برای هماهنگی شبکه جهانی و غیرمتمرکز به منظور جلوگیری از نظارت گسترده استفاده کرده و از آزادی بیان و آزادی های مدنی اطمینان حاصل کنید.

حتی امپراتوری روم نیز هنگام مواجهه با گرفتاری های گسترده از بین رفت و ویروس کرونا نیز ممکن است موجب پایان نظم جهانی نئولیبرال پس از اتحاد جماهیر شوروی شود. اگر فرصتی برای زنده ماندن از این زندگی وجود دارد، به این دلیل نیست که دولت های ما با نظارت گسترده ما را نجات دادند، بلکه به این دلیل است که ما با هوش جمعی که از طریق اینترنت فعال شده است، خودمان را نجات دادیم.