ارز دیجیتال از مزایای بسیاری برخوردار است و به واسطه همین امر یک سیستم پولی بهتر در مقایسه با هر سیستم پولی دیگری قلمداد می‌شود. اما اگر ارزهای دیجیتال عملاً در دنیای واقعی مورد استفاده قرار نگیرند، این مزایا دیگر اهمیتی ندارند. برای تحقق قابلیت‌های بالقوه ارزهای دیجیتال ، زیرساخت‌هایی باید موجود باشند تا مردم بتوانند این ارزها را به بخشی از زندگی روزمره خود تبدیل کنند. در قالب یک شیوه پرداخت بین دو فرد، انتقال ارزهای دیجیتال برای یکدیگر به آسانی اسکن یک کد کیو آر (QR) است.
ارزجو : از دید یک کسب و کار، دولت، یا دیگر مؤسسات، این فرآیند لایه‌های دیگری را نیز در بر می‌گیرد که باید لحاظ شوند. پرداخت در ازای کالا یا خدمات در یک مکان تجاری باید در سیستم‌های حسابداری کسب‌وکار مربوطه ثبت شود. آنها باید راهی داشته باشند برای آنکه چندین کارمند بتوانند پرداخت‌ها را همزمان پردازش کنند. مقررات دولتی نیز ممکن است این فرآیند را از خود متأثر سازد.
شرکت‌ها و دیگر مؤسسات برای آن که در اقتصاد رو به رشد ارزهای دیجیتال مشارکت کنند نیازمند سیستم‌هایی هستند تا به کمک آنها بتوانند معاملات کریپتو را با پروتکل‌های موجود سازگار سازند. بسیاری از شرکت‌ها در تلاشند تا این سیستم‌ها را شکل دهند.
در اینجا ۶ مورد از تلاش‌های برجسته در جهت آسان‌تر ساختن استفاده از ارزهای دیجیتال در معاملات روزمره فهرست شده‌اند.
متال پِی (Metal Pay)
متال پی تنها در آمریکا کار می‌کند و در آنجا عملاً نقش یک بانک را ایفا می‌کند. شما با استفاده از آن می‌توانید یک حساب واقعی افتتاح کنید. این حساب مانند هر حساب دیگری در بانک معتبر و قانونمند است.
تفاوت آن با یک بانک سنتی در واقع به توکن ارز دیجیتال آن موسوم به ام‌تی‌ال (MTL) مربوط می‌شود.
هنگامی که با استفاده از کارت یا اپلیکیشن متال پی اقدام به خرید می‌کنید، توکن‌های ام‌تی‌ال را از طریق یک سیستم موسوم به اثبات پرداخت پردازش شده (Proof of Processed Payment) یا PoPP دریافت می‌کنید. ایده ورای این سیستم در واقع خلق و توزیع سکه‌های جدید در میان کسانی است که از این سیستم به جای سیستم معمول که مورد استفاده اکثر ارزهای دیجیتال است، بهره می‌گیرند. سیستم معمول بر مبنای اعطای پاداش به استخراج‌گران عمل می‌کند.
با استفاده از متال پی، حدود ۵-۱۰ درصد میزان خریدتان در قالب ام‌تی‌ال بازپس داده می‌شود (اگرچه چند لایه ریاضیاتی نیز وجود دارند که حداکثر پرداخت روزانه را قانونمند می‌سازند تا رقم مربوطه یک نرخ درصدی مستقیم نباشد). هدف از این امر متعادل ساختن توزیع پاداش در میان کسانی است که از سیستم استفاده می‌کنند و اینکه به واسطه توزیع سریع و بیش از حد توکن از ارزش آن کاسته نشود.
در این سیستم، ام‌تی‌ال در اختیار کاربرانی قرار می‌گیرد که پول معمولی خرج می‌کنند. سیستم مذکور درست شبیه برنامه‌های جلب وفاداری مشتری است که بسیاری از خرده‌فروشان و کارت‌های اعتباری به اجرا می‌گذارند. پس از آنکه کاربران شروع به جمع‌آوری ام‌تی‌ال کردند، سؤال منطقی بعدی که می‌توان مطرح نمود این است که با این ام‌تی‌ال‌ها چه می‌شود کرد؟
متال پی امیدوار است ام‌تی‌ال نیز روزی به عنوان یک ارز قلمداد شود و مردم از آن جهت تهیه نیازهای روزمره خود استفاده کنند. با این حال، اگرچه قرار نیست ام‌تی‌ال صرفاً به عنوان یک ارز روزمره مورد استفاده قرار گیرد، اما این ارز یک توکن مبتنی بر پروتکل ERC-20 به شمار می‌رود. در نتیجه، تا زمانی که استفاده مستقیم از آن ممکن نیست، به آسانی می‌توانید آن را با ارزهای دیگر مبادله کنید.
پاندی ایکس (Pundi X)
پاندی ایکس یک پردازشگر موارد پرداخت برای کسب‌وکارهاست که دریافت ارزهای دیجیتال را تا حد امکان ساده و آسان ساخته است.
آنها تا به اینجای کار ابزاری را عرضه کرده‌اند که بر روی پیشخوان ــ در کنار صندوق پرداخت ــ قرار می‌گیرد. کاربران می‌توانند با استفاده از کدهای کیو آر، تراشه‌های RFID (شناسایی بر مبانی فرکانس رادیویی)، و کارت به پلتفرم پاندی ایکس متصل شوند. آنها قصد دارند در آینده جهت تسهیل خریدهای خرد مشتریان دستگاه‌های دریافت خودکار ارائه دهند.
آنها همچنین یک سیستم نرم‌افزاری ارائه کرده‌اند تا هنگامی که کاربران با استفاده از سیستم پاندی ایکس در فروشگاه‌ها خرید می‌کنند، اطلاعات پرداخت به نحو آسان‌تری ساماندهی شوند.
پاندی ایکس همه ابعاد کسب‌وکار در مقیاس خرده‌فروشی را پوشش می‌دهد. در نتیجه، کسب‌وکارها می‌توانند این سیستم را به کار گیرند و آماده پذیرش ارزهای دیجیتال معتبر شوند. آنها همچنین همه کارکردهای مورد نیاز جهت پشتیبانی از دیگر شیوه‌های پرداخت نظیر پول نقد و کارت اعتباری را نیز ارائه می‌دهند. بدین ترتیب، کسب‌وکارها مجبور نیستند از دو سیستم موازی استفاده کنند و در عوض می‌توانند یک سیستم یکپارچه و جامع جهت دریافت ارزهای دیجیتال در ازای کالا و خدمات در اختیار داشته باشند.
پاندی ایکس به طور فزاینده‌ای در اندونزی در حال توسعه است. این کشور در حال حاضر فاقد هرگونه ارز دیجیتال است. با این وجود، پاندی ایکس سیستم خود را در میان هزاران خرده‌فروشی در آن کشور توزیع نموده است. این بدان معناست که آنها سیستم‌های پرداخت با پول واقعی خود را در شرایط فشار آزمایش نموده‌اند.
یک خرده‌فروشی که از پلتفرم پاندی ایکس استفاده می‌کند می‌تواند مطمئن باشد که پرداخت‌های صورت گرفته با استفاده از پول نقد به نحو صحیحی پردازش می‌شوند و در نتیجه هنگام افزودن شیوه پرداخت کریپتو، هیچ چیز این وسط قربانی نمی‌شود.
بیل‌پی (BillPay)
بیل‌پی یک رویکرد تازه در قبال استفاده از ارزهای دیجیتال در رندگی روزمره اتخاذ نموده است. بیل‌پی از شما می‌خواهد تا سکه‌های خود را برای آنها بفرستید ــ همان سکه‌هایی که به عنوان پول خرد استفاده می‌کنید ــ تا آنها سکه‌های مذکور را به ارز دیجیتال تبدیل کنند. شما سپس می‌توانید از ارز دیجیتال جهت پرداخت صورت‌حساب‌های خود استفاده کنید.
بیل‌پی در ازای هر معامله یک حق‌العمل ۹۹/۱ درصدی دریافت می‌کند. البته شما باید هزینه‌ای که در راستای ارسال سکه‌های خود برای آنها متحمل می‌شوید را نیز در نظر بگیرید. آنها تنها سکه‌های آمریکایی را قبول می‌کنند و تنها در داخل آمریکا فعالیت دارند. بنابراین، نیازی نیست که هزینه ارسال بین‌المللی را متحمل شوید. اما در عین حال، ارسال سکه‌های فلزی در داخل کشور نیز چندان ارزان تمام نمی‌شود.
با فرض بر اینکه سکه‌های خود را با یک هزینه معقول و منطقی برای آنها می‌فرستید و حق‌العمل آنها نیز برایتان قابل قبول است، سپس این سؤال مطرح می‌شود: با میزان پول خردی که هر فرد در اختیار دارد چند صورت‌حساب را می‌توان پوشش داد؟ آنها می‌گویند که قادرند صورت‌حساب‌هایی تا سقف ۹ هزار دلار را پوشش دهند. این البته پول خرد زیادی را شامل می‌شود.
شاید جذاب‌ترین جنبه بیل‌پی این باشد که سکه‌های اضافه را دریافت کرده و آنها را به ارز دیجیتال تبدیل می‌کند. بسیاری از مردم پول خردهای خود را پس‌انداز می‌کنند و آن را در یک جای جداگانه می‌گذارند تا از آنها جهت خرید چیزهای سرگرم‌کننده یا چیزهای مفید در پایان سال استفاده کنند.
خرید ارزهای دیجیتال با استفاده از پول‌های خردی که کنار گذاشته می‌شوند می‌تواند در مقایسه با پرداخت قبض تلفن گزینه جذاب‌تری باشد.
اتاق نشیمن ساتوشی (Living Room of Satoshi)
اتاق نشیمن ساتوشی یک سیستم پرداخت قبض شبیه بیل‌پی است، اما این سیستم تنها در استرالیا موجود است. این البته امری ناخوشایند است، زیرا سیستم اتاق نشیمن ساتوشی پس از این همه سال تنها به عنوان یک گزینه کاملاً قابل اعتماد معروف شده است.
این سیستم کار خود را تنها با بیت کوین آغاز کرد. در آن زمان، بیت کوین اساساً تنها سکه موجود بود. آنها اما با دنیای در حال تکامل ارزهای دیجیتال همگام شده‌اند و اکنون حدود دوازده مورد از رایج‌ترین ارزهای دیجیتال را پوشش را می‌دهند.
اتاق نشیمن ساتوشی حق‌العمل دریافت نمی‌کند. این سیستم در عوض به واسطه اختلاف نرخ میان ارزهای دیجیتال و دلار استرالیا کسب سود می‌کند. این بدان معناست که هنگامی که صورت‌حساب‌های خود را پرداخت می‌کنید، ارزش پول شما کمتر از زمانی است که با پول واقعی اقدام به پرداخت صورت‌حساب می‌کنید. اما باید در نظر داشت که همه ارائه‌دهندگان خدمات مبلغی به عنوان حق‌العمل دریافت می‌کنند. به همین خاطر، این مسئله نیاید چندان مایه نگرانی باشد.
شما همچنین می‌توانید کرایه خانه یا دیگر تعهدات پرداختی خود را با سیستم اتاق نشیمن ساتوشی پرداخت کنید. این سیستم شما را به یک سبک زندگی نزدیک می‌سازد که در آن از پول واقعی کاملاً چشم‌پوشی می‌کنید و به جای آن از ارزهای دیجیتال بهره می‌گیرید.
سیتی‌کش (CitiCash)
سیتی‌کش یک ارز دیجیتال است که رؤیای تبدیل شدن به یک ارز روزمره همانند پول معمولی را در سر می‌پروراند. آنها برای رسیدن به این هدف به جای آنکه مشوق‌ها یا خدماتی را ارائه دهند تماماً بر روی سهولت استفاده متمرکز شده‌اند.
آنها کیف پول کش‌سیتی را به سادگی تمام طراحی نموده‌اند و شاید نتوانید کیف پول دیگری را پیدا کنید که اطلاعات مورد نیاز را تا این حد به شکل شفاف و سهل‌الوصول ارائه می‌دهد. آنها همچنین قصد دارند کارت‌های اعتباری خلق کنند تا پرداخت‌ها را به شیوه‌ای که پیشاپیش برای بخش بزرگی از مردم دنیا آشناست سهولت بخشند.
کیف پول سیتی‌کش صرفاً برای ذخیره توکن آنها موسوم به سی‌سی‌اچ (CCH) طراحی شده است. بنابراین، میزان استفاده شما از سیتی‌کش در زندگی روزمره خود به این بستگی دارد که آنها تا چه حد بتوانند کسب‌وکارها و مردم را نسبت به استفاده از آن متقاعد سازند. این امر از یک لحاظ می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا پیشاپیش ارزهای دیجیتال بسیاری هستند که جهت تبدیل شدن به یک پول روزمره با یکدیگر رقابت می‌کنند.
از سوی دیگر، بسیاری از سیستم‌های خرده‌فروشی نظیر پاندی ایکس هستند که پذیرش ارزهای دیجیتال را برای کسب و کارها ساده و آسان ساخته‌اند. سیستم مذکور ارز دیجیتال دریافتی را به صورت خودکار به توکن ترجیحی کسب‌وکار مربوطه تبدیل می‌کند.
اگر این سیستم‌ها همه‌گیر شوند، در آن صورت دیگر لازم نیست که همه مشتریان با استفاده از یک ارز واحد اقدام به خرید کنند. در شرایط مساوی، مردم شاید ترجیح دهند ارزی را انتخاب کنند که استفاده از آن آسان‌تر است. این همان چیزی است که توسط کیف پول تعریف می‌شود.
مناپِی (MenaPay)
مناپی یک پروژه دیگر است که تلاش دارد ارزهای دیجیتال را به یک واقعیت روزمره تبدیل کند. آنها یک کیف پول برای مصرف‌کنندگان و یک نرم‌افزار پردازش پرداخت‌ها برای کسب‌وکارها عرضه می‌کنند تا بدین طریق هر دو طرف دخیل در فرآیند خرده‌فروشی را به استفاده از ارزهای دیجیتال ترغیب کنند.
این پلتفرم عمدتاً در خاورمیانه فعالیت می‌کند و برای کسانی که شاید به دلایل مذهبی آن را انتخاب می‌کنند یک سروایس «۱۰۰ درصد اسلامی» عرضه می‌کند.
این امر مناپی را هنگام تعامل با بانک‌ها و مقررات محلی که در مقایسه با دیگر نقاط دنیا شاید با محدودیت‌های متفاوتی مواجه باشند از یک مزیت برخوردار می‌سازد، اما برای مردمی که در دیگر نقاط دنیا زندگی می‌کنند، مناپی همانند دیگر ارزهای دیجیتال از اصول استاندارد خرید و فروش تبعیت می‌کند.
با تحقیق و بررسی درباره مناپی متوجه خواهید شد که این سیستم بسیاری از ویژگی‌هایی را داراست که بسیاری ارزهای دیجیتال دیگر نیز عرضه می‌کنند. از جمله آنها می‌توان به سهولت استفاده، حق‌العمل پایین‌تر، معاملات سریع، و امثال اینها را مثال زد.
با این حال، یک ویژگی استاندارد وجود دارد که مناپی را از بقیه سیستم‌ها کاملاً متمایز می‌سازد.
توکن مناپی موسوم به مناکش (MenaCash) از پشتوانه دلار برخوردار است. بنابراین، این توکن برخلاف دیگر ارزهای دیجیتال که جهت تثبیت ارزش خود به عوامل بازاری وابسته هستند در معرض نوسانات قیمتی قرار ندارد.
این امر شاید شک و تردیدهایی به وجود بیاورد، زیرا ارز دیجیتال تتر (Tether) که از پشتوانه دلار آمریکا برخوردار است به خاطر عدم انجام حسابرسی و در نتیجه عدم اثبات موجود بودن پشتوانه دلاری خود بدنام شده است. تتر از جمله ارزهایی است که با هدف تسهیل خرید ارزهای دیجیتال خلق شده است. هر ارز دیجیتالی که پشتوانه آن پول واقعی باشد مجبور است با میراثی که تتر از خود به جای گذاشته دست و پنجه نرم کند.
با این وجود، تفاوت میان مناپی و تتر ظاهراً در این است که صدور تتر به مرز انفجار رسید و شک و تردیدهایی به وجود آورد مبنی بر اینکه آیا تهیه منابع مالی مورد نیاز به عنوان پشتوانه تتر با این سرعت قابل تهیه است. با این حال، مناپی مشغول همکاری با بانک‌هاست و دارای حامیانی در منطقه است که قادرند منابع مالی قابل توجهی فراهم سازند.
شاید مهم‌تر از همه اینکه، میزان منابع مالی که مناپی باید در خزانه نگاه دارد بسیار کمتر از منابعی است که تتر نیاز دارد. اهداف مناپی همچنین به میزان قابل توجهی تحقق‌پذیرتر هستند.
با این وجود، مناپی برخلاف اکثر ارزهای دیجیتال دیگر که می‌خواهند تا حد امکان فاقد پشتوانه مالی باشند باید اعتماد دیگران را نسبت به وجود پشتوانه مالی جلب کند. پس از آنکه اعتماد جلب شد، مناپی می‌تواند فرآیند خرید را در منطقه بسیار ساده و آسان سازد، آن هم در منطقه‌ای که امور بانکی پیچیده و دشوار است.