بیت کوین مشهورترین نوع بلاک چین به حساب می‌آید. هر کسی می‌تواند از کلیدهای ارزی بیت کوین استفاده کند، هر کسی می‌تواند یک «نود» به حساب آمده و به شبکه بپیوند و نهایتا هرکسی می‌تواند به عنوان یک ماینتر نسبت به ارائه خدمات در شبکه بیت کوین اقدام نموده و پاداش خود را دریافت کند. ماینرها حتی می‌‌توانند فراتر از یک نود عمل کرده و هنگامی که بخواهند شبکه را ترک نمایند، یک حساب کامل بیت کوینی دریافت نمایند.
در اصل، هرکسی می‌تواند چین‌ها را بخواند، هرکسی می‌تواند به چین‌ها مشروعیت بخشد و هرکسی می‌تواند بلاکی جدید در یک زنجیره (چین) بنویسد. بیت کوین کاملا غیرمتمرکز است. همچنین از بیت کوین‌ها به عنوان بلاک چین‌های censor-proof یاد می‌شود.
بنابر دلایل عنوان شده و بنابر توصیفات مذکور، به چنین سیستمی یک بلاک چین عمومی می‌‌گوییم.
بلاک چین‌هایی که برای خوانده شدن اطلاعات موجود بر روی آنها نیاز به کسب مجوز دسترسی داشته و انجام تراکنش‌های مالی کاربران بر روی زنجیره آنها با محدودیت مواجه بوده و همچنین تنها افراد مجاز امکان دسترسی و نوشتن اطلاعات بر روی آنها دارند را بلاک چین‌های نیازمند مجوز دسترسی می‌‌نامند.
به عنوان مثال شبکه Ripple یک بلاک چین نیازمند مجوز است. این استارت آپ تعیین می‌کند که چه کسی می‌تواند به عنوان تاییدکننده تراکنش‌ها به شبکه آن دسترسی داشته باشد و برای این کار از تایید کننده‌های مایکروسافت، ام آی تی و سی جی آی استفاده می‌کند. همچنین نودهای این شبکه بلاک چینی در سرتاسر جهان پراکنده هستند.
یک توسعه دهنده بلاک چینی ممکن است سیستم ثبت رویدادهای داخل خود را در دسترس همگان قرار دهد اما در عین حال ممکن است مدیران یک یلاک چین دیگر نخواهند هر کسی به عنوان نود عمل کرده و دلیل آن را هم لزوم حفظ امنیت شبکه، تصدیق تراکنش و ماینینگ خود می‌دانند.
در سیستم بلاک چین‌های نیازمند مجوز، ممکن است این بلاک چین‌ها گواهی شغلی از نودها طلب کنند یا نکنند. ممکن است سیاست‌های دیگری نیز حول این محور شکل گیرد که چه کسانی موضوع گواهی را در شبکه بلاک چین‌ها چک و کنترل می‌کنند (به ویژه برای بلاک چین‌هایی که میانر ندارند) و حتی ممکن است این افراد خود مشغول به فعالیت در آن بلاک چین نباشند.
